Światło w klasycznych wnętrzach

Spis treści>


Klasyczne projektowanie wnętrz uwzględniało konieczność odpowiedniego doświetlania pomieszczeń. W zależności od szerokości geograficznej występowały pewne różnice, jednak lampy stanowiły ważny element każdego takiego projektu.

Pełniły one przede wszystkim rolę funkcjonalną, lecz dawniej nie było tylu możliwości zdobienia pomieszczeń co obecnie, dlatego głównymi ozdobami domu były właśnie punkty oświetleniowe, niemal kunsztowne w porównaniu z dzisiejszą, modernistyczną prostotą.

Trzy podstawowe cechy klasycznego stylu projektowania wnętrz

Styl klasyczny opiera się na użyteczności i funkcjonalności pomieszczeń – wygoda jest w pewnym stopniu jego unowocześnieniem. Pierwotne oblicze bywa zacierane pewnymi dodatkami, ponieważ wielu architektom wnętrz wydaje się zbyt surowe.

Jest w tym trochę prawdy, ponieważ ten kierunek wnętrzarski eliminuje wszystko, co zbędne, a skupia się na tym, co potrzebne, czyli na:

  • dostarczeniu do mieszkania światła w miejscach newralgicznych – centralnym punktem wielu salonów w stylu klasycznym jest duży żyrandol, nie zapomina się jednak o oświetleniu dodatkowym, tzw. kinkietach, czy też np. sypialnianym, a więc lampkach przy łóżku (wcześniej funkcję tę pełniły lampy przenośne, najczęściej olejowe i nie nosiło się ich po to, by poczytać książkę, lecz aby nie potknąć się w drodze do łóżka),
  • trwałości i pakowności mebli, stąd ich masywny charakter – w stylu klasycznym bardzo często jeden mebel wyróżnia się spośród innych, lecz najważniejszymi były zawsze w starszych domach: szafa, ława lub stół przy którym gromadzili się mieszkańcy domu oraz funkcjonalna kuchnia albo chociaż piec i siedziska w jego pobliżu (meble były masywne, miały służyć przez lata, a nawet pokolenia; wiele z nich jest w użyciu również dziś),
  • ogrzewaniu mieszkańców domu – stąd we wnętrza klasyczne wpisany jest kominek, a w kuchni piec, na którym gotowało się potrawy i który potrafił ogrzać domowników (w Polsce stosowane były piece kaflowe, które dzisiaj ze względu na zabytkowy charakter często poddawane są renowacji).

Należy zwrócić uwagę na to, że styl klasyczny odpowiada czasom, w których nie było telewizji, samochodów, prądu w mieszkaniach. Dlatego dom to było schronienie, w którym miało być ciepło, jasno po zmroku, wygodnie i bezpiecznie. Miał on zapewniać odpoczynek i wspólne schronienie, a estetyka schodziła na dalszy plan.

Lampa w stylu klasycznym

Sztuczne oświetlenie

Natomiast oświetlenie, z biegiem czasu, zaczęło pełnić również rolę dekoracji. Wyraźnie ukazują to lampy tworzone od lat 50. XIX wieku i dalej w pierwszej połowie XX wieku. Były one kunsztownie wykonane, zdobione, czasem finezyjne. Miały skupiać uwagę i skutecznie to robiły. I właściwie poza obrazami wiszącymi na ścianach stanowiły jedyną ozdobę pomieszczeń.

Do tej tradycji nawiązuje również styl klasyczny, lecz uwspółcześniony. Opisywana wyżej surowość, wynikająca z nacisku na to, co w domu potrzebne, została w nim uatrakcyjniona możliwościami, jakich dostarczają w konkretnych projektach współcześni architekci wnętrz. Największą różnicą względem dawnych czasów jest tu fakt, iż niegdyś klasyka w pomieszczeniach wynikała z konieczności, a obecnie z wyboru. Daje to duże pole do aranżowania.

Natomiast sztuczne oświetlenie w stylu klasycznym to przede wszystkim lampy górne – sufitowe, oświetlające całe pomieszczenia. Pozostałe ich typy to raczej nowoczesne dodatki, powstałe dużo później. Oczywiście wpisują się w styl obecnie uznany za klasyczny, który jednak łączy różne epoki.

Niektórzy architekci wnętrz zwracają uwagę, że dominujące znaczenie ma w nim XVIII i XIX wiek (choć jest to tylko teza odmienna od przedstawianej wyżej). Ówczesne „lampy” odznaczały się symetrią, połączeniami mosiądzu i kryształów, a były właściwie świecznikami. Jeszcze w drugiej połowie ubiegłego wieku stylizowane na nie lampy sufitowe dominowały w sklepach, a żarówki wyglądały jak świeczki. Nie ma więc pełnej zgody między architektami wnętrz wobec tego co klasyczne.

Zdaniem niektórych jest to prostota, cechująca angielski dom i do dzisiaj wielu uznaje go za wzór. Zdaniem innych jest to wyszukany, pałacowy kunszt, którego imitacje długo były obecne w XX wieku. Kryształy, wiszące ozdoby (np. łańcuchy), powyginane i zdobione części metalowe, wszystkie te elementy były bardzo często spotykane jeszcze kilkadziesiąt lat temu i dopiero styl art déco, choć z trudem, zaczął je wypierać.

Przez powyższe zawirowania trudno właściwie określić, co jest obecnie uznane za styl klasyczny. Czy są to stylizacje na wzór angielskiej wiejskiej prostoty, czy nieco frywolny i zdobiony styl francuski. Odpowiedzią może być właśnie spojrzenie na lampy, które lansowane są obecnie w projektach wnętrz klasycznych.

Lampy w stylu klasycznym a współczesność

Patrząc na współczesne aranżacje wnętrz klasycznych nie ma wątpliwości, że dominuje w nich prostota, stonowanie, harmonia. Brak tutaj jakiejkolwiek krzykliwości. Styl klasyczny to styl prosty i większość projektantów wnętrz skłania się do uznania takiej jego formy. Lampy są w nim pozbawione ozdób.

Wyróżnia je dostarczanie dyskretnego światła, ale w przeciwieństwie do dawnych czasów, z wielu skomponowanych ze sobą źródeł. Jest to więc lampa główna sufitowa i dobrane do niej kinkiety ścienne oraz lampki stojące.

Różni się on od ortodoksyjnego stylu zarówno ilością lamp, jak i ich znaczeniem – obecnie mają one nie tylko dostarczać światło, ale również tworzyć dowolny klimat pomieszczenia, odpowiednio kształtując i kierując światłocieniem.

Natomiast ich forma rzeczywiście łączy ze sobą różne style, lecz nie XVIII- i XIX-wieczny. Lampy w stylu klasycznym nie mają zwracać na siebie uwagi, lecz być subtelną ozdobą. Powinny wtapiać się w całą koncepcję, a nie razić blaskiem z losowo wybranych miejsc. Dlatego nacisk kładzie się również na ich odpowiednie skomponowanie z pozostałą częścią aranżacji danego pomieszczenia.

Sprawdź również: Modelowy styl klasyczny – na czym polega jego istota


Najpopularniejsze pytania i odpowiedzi

Jakie są podstawowe cechy klasycznego stylu projektowania wnętrz?

Klasyczny styl projektowania wnętrz koncentruje się na użyteczności, funkcjonalności i wygodzie, eliminując zbędne elementy. Kluczowe aspekty obejmują dostarczenie światła w newralgicznych miejscach, trwałość i pakowność mebli oraz ogrzewanie domowników​​.

Jak ewoluowało sztuczne oświetlenie w stylu klasycznym?

Sztuczne oświetlenie w stylu klasycznym ewoluowało od bycia wyłącznie funkcjonalnym do pełnienia również roli dekoracyjnej. Od połowy XIX wieku lampy stały się kunsztownie wykonane, zdobione i pełniły funkcję ozdoby pomieszczeń, równocześnie zapewniając światło​.

Czym różni się współczesne oświetlenie w stylu klasycznym od historycznego?

Współczesne lampy w stylu klasycznym charakteryzują się prostotą, brakiem ozdób i dostarczaniem dyskretnego światła z wielu źródeł. Różnią się od historycznego stylu pod względem ilości lamp i ich znaczenia, służąc nie tylko do oświetlenia, ale także do tworzenia klimatu w pomieszczeniu​.

Jakie są najważniejsze elementy oświetlenia w klasycznym wnętrzu?

Najważniejsze elementy oświetlenia w klasycznym wnętrzu obejmują duży żyrandol jako centralny punkt, dodatkowe oświetlenie w postaci kinkietów oraz lampki przy łóżku lub stojące, które razem tworzą harmonijną całość​​.

Jakie jest znaczenie oświetlenia w klasycznych wnętrzach?

Oświetlenie w klasycznych wnętrzach ma kluczowe znaczenie, gdyż pełni nie tylko funkcję praktyczną, ale także estetyczną. Jest ono ważnym elementem dekoracyjnym, podkreślającym charakter i styl pomieszczenia.

keyboard_arrow_up