Z Francją kojarzy się bardzo wiele stylów, a jednym z najbardziej znanych jest glamour. Często też urządza się mieszkania na wzór wiejskich, czyli w stylu rustykalnym, ale niepozbawionym tradycyjnych, lokalnych elementów. Istnieje jednak jeszcze styl francuski i jeśli można go zdefiniować poprzez jedno konkretne słowo, to należy powiedzieć – wielkomiejski.
Duże, wygodne, paryskie apartamenty, klimat, który niemal zawsze dotyka historii, obecne są więc w nim antyki. Chociaż w ostatnich latach definiuje się go nieco inaczej – łącząc finezję z prostotą i minimalizmem.
Ogólne cechy stylu francuskiego
Styl francuski przybiera różne oblicza. Szczególnie bliski jest stylowi eklektycznemu, ma jednak wiele cech, poprzez które można go definiować. Należą do nich również główne wytyczne w projektowaniu.
Warto tu wymienić:
- poświęcanie dużej uwagi przestrzeni – nie jest odpowiedni dla osób, które lubią przytulne wnętrza; styl francuski jest wystawny i elegancki, idealny do przestronnych pomieszczeń;
- aranżację, którą cechuje symetria;
- dużą ilość światła wpadającego przez okna w ciągu dnia;
- jasne kolory, czyli kość słoniową, pudry, róże, beże (jasne są nie tylko ściany czy nawet meble, ale również podłogi) aż po biel;
- naturalne drewno, które powinno dekorować podłogę, a także jako materiał na meble (nawet jeśli są bielone);
- fakt, iż wywodzi się on z baroku, dlatego nie brakuje w nim ozdób.
Powyższe warunki powinny zostać spełnione by uzyskać „klasyczny” wystrój francuskiego wnętrza. Biorąc jednak pod uwagę fakt, iż współcześnie styl ten stale się przeobraża, nie ma on – jak już wspomnieliśmy – w pełni barokowego charakteru.
Jakie elementy są najważniejsze w wystroju
Aranżacja wnętrza w stylu francuskim zakłada następujący kształt najważniejszych elementów:
- meble – ludwikowskie, oczywiście stylizowane na odpowiednią epokę; do tego dobiera się pozostałe dodatki i meble wypoczynkowe, nie muszą one jednak nawiązywać do dawnych epok, lecz stylem powinny być dopasowane do wnętrza (charakterystyczne zdobienia i gięte lekkie nóżki);
- tekstylia – są wszechobecne i obejmują obicia mebli wypoczynkowych, dywany oraz zasłony; w omawianym stylu nawet ściany bywają obite żakardami, brokatami i aksamitami, a krzesła czy kanapy niemal obowiązkowo posiadają elementy tekstylne lub skórzane (głównie siedziska i oparcia); szczególną uwagę warto zwrócić na ściany, gdyż w stylu oryginalnym były one wykładane materiałami, a obecnie można je zastąpić odpowiednią tapetą (koniecznie zdobioną choćby subtelnymi motywami kwiatowymi, roślinnymi lub w pasy);
- ozdoby i detale – styl francuski pasuje do dużych okien i przy ich obecności całość będzie wyglądać jeszcze korzystniej; w zdobieniach stosuje się często złoto (klamki, ramy obrazów), a w zasłonach występują wiązania, frędzle, sznurki; bardzo charakterystyczne są pikowania: poduszek, oparć na krzesłach, zagłówkach etc.; wskazane są również wszelkiego typu zdobienia w postaci luster, a ponadto: kolumn, popiersi, sztukaterii, podpór, świeczników, porcelanowych figurek, kryształowych żyrandoli i lampek.
Wyraźnie więc widać, że urządzenie mieszkania w omawianym stylu to nie jest decyzja, którą łatwo i szybko można zrealizować. Warto skorzystać z pomocy architekta wnętrz.
Nowoczesny styl francuski
Jeden element może w tym jednak pomóc – fakt, iż przestrzeń jest najważniejsza. Pomimo więc tego, że projektowanie wnętrza musi być przemyślane, w pomieszczeniu francuskim wystarczy niewiele przedmiotów, co aranżację ułatwia.
Natomiast nowoczesny styl francuski zakłada obecność wszystkich wymienionych detali w stopniu nadającym pomieszczeniu odpowiedniego szyku, elegancji, lekkości, lecz bez efektu przesady. Ma on być zaakcentowany, lecz nie musi dominować. Wracamy więc w tym miejscu do stylu właściwie eklektycznego i nie da się tego uniknąć. Jeśli mieszamy ze sobą różne epoki, nie może być inaczej.
Zobacz też Wnętrza w stylu toskańskim w projektowaniu wnętrz